Onder een myofasciaal pijnsyndroom verstaat men klachten in het houdings- en bewegingsapparaat die veroorzaakt worden door de aanwezigheid van myofasciale triggerpoints. Een triggerpoint is een spierverharding, welke pijnlijk is bij druk en die een karakteristieke uitstralingspijn doet ontstaan. De patiënt herkent deze uitstralingspijn in zijn klacht.
Een myofasciaal triggerpoint kan een bewegingsbeperking veroorzaken, maar ook krachtsverlies en pijnklachten. Triggerpoints worden vaak over het hoofd gezien bij klachten en pijn van het houdings- en bewegingsapparaat, omdat de oorzaak van de klacht zich vaak op afstand bevindt, buiten de pijnzone(s). Soms in de buurt van de pijn, maar soms op een totaal andere plaats dan de pijn (bijvoorbeeld een tenniselleboog door een stijve nekspier, kuitpijn door een stijve spier t.h.v. het zitvlak,…).

Een myofasciaal triggerpoint kan ontstaan door een acute (verkeerde beweging, ongeluk,…) of een chronische overbelasting (langdurige verkeerde (werk)houding), dit in combinatie met ongunstige omstandigheden zoals stress, vermoeidheid, slechte voeding,… zorgen voor een zichzelf onderhoudende vicieuze cirkel. Soms is de oorzaak van de klacht voor de patiënt duidelijk (bijvoorbeeld door een val), maar vaak weet men de precieze oorzaak niet en zijn de klachten geleidelijk ontstaan en toegenomen.

De therapeut maakt een screening van de klacht en de pijnzone(s) en relateert deze aan de desbetreffende spieren. Na een diepgaand spieronderzoek wordt er bepaald welke spierkettingen er aangedaan zijn door middel van palpatie. Hieruit volgt dan een behandelplan. De therapeut zal de myofasciale triggerpoints trachten te inactiveren, m.a.w. het doen verdwijnen van de spierverhardingen, alsook de daarmee verbonden symptomen.
Dit kan op diverse manieren gebeuren:

• Aanhoudende compressietechnieken (druk)
• Diepe massagetechnieken
• Dry needling

De meest gebruikte en meest efficiënte behandeling is middels dry needling. Hierbij wordt met een accupunctuurnaald een myofasciaal triggerpoint aangeprikt. Afhankelijk van de pijnzone(s) kunnen er meerdere spierkettingen worden behandeld, al dan niet in combinatie met elektrostimulatie. Eens deze punten gedesactiveerd zijn, kan de patiënt zijn spieren in een gecorrigeerd en verbeterd patroon opnieuw gaan gebruiken en zijn bewegingen en/of sportieve prestaties geleidelijk aan opbouwen. Uiteraard komen niet alleen sporters in aanmerking voor deze therapie, maar elk individu met spierpijn. Tevens krijgt elke patiënt de nodige oefeningen, tips en advies ter preventie van toekomstige letsels. 

http://www.trigger.be